Heros 2010

The Theater Case by βλακλιστ ( Athens,Greece), CV ομάδας / CV of the team

H ομάδα βλακlist ιδρύθηκε τον περασμένο Μάρτιο από τους Μαργαρίτα Αμαραντίδη, Χριστίνα Δενδρινού, Σάββα Κοβλακά και Federico Nieto – El’ Gazi με στόχο το Devised Theater Festival στο Θέατρο του Νέου Κόσμου τον περασμένο Μάιο. Για την ώρα το «Τhe Theater Case» είναι η μοναδική δουλειά που έχουν στο ενεργητικό τους, παρουσίαζεται στο Going Youth Festival ενώ από 21 Οκτωβρίου ως 17 Δεκεμβρίου πρόκειται να παίχτηκε στο Θέατρο «Ειλισσός» του Βασίλη Κρητικού και από 5/2 θα παίζεται και πάλι.
Βλακlist (vlaklist = the list of idiots) International Theater Group was founded by Margarita Amarantidi (Greek), Christina Dendrinou (Greek), Savvas Kovlakas (Greek) and Federico Nieto – El’ Gazi (Colombian) in March 2009, aiming to the “Devised Theater Festival” of Theater of Neos Kosmos, (Athens, Greece, May 2009). Vlaklist theater group has played once more in Going Youth Festival 09 - Tehnopolis (Athens, Greece, September 2009) and at the moment they performe in “Eilissos Theater”, Athens (till end of December 2009), with the very same play “The Theater Case”, which is the first piece created by them. They have found a common way of artistic communication, they have fun creating all together and they plan more.

The Theater Case by βλακλιστ ( Athens,Greece) photos (copyright Panos Golfis)

The Theater Case by βλακλιστ ( Athens,Greece) Περιγραφή / Description

Με βάση έναν πιο σωματικό προσανατολισμό, επηρεασμένο από τις τεχνικές του Κλόουν, του Σλάπστικ και του Physical Theater (Philippe Gaullier,Complicite, Jacques Lecoq) και μέσα από θεατρικόυς αυτοσχεδιασμούς, η ομάδα αποφάσισε την παράσταση να διατρέχει ίσως η βασικότερη των αναγκών ενός ηθοποιού: το να περνά καλά πάνω στη σκηνή, να απολαμβάνει το κάθε δευτερόλεπτο, να αγαπά τα λάθη του και να τα κάνει δημιουργικά δικά του, μέσω παιχνιδιού και των κανόνων που το διέπουν.

Επίσης κρατήσαμε το στοιχείο του παιχνιδιού, τόσο στο θέμα, το στυλ, τη σκηνογραφία και τα κοστούμια ως ένας θίασος «αδαής», που τα θεατρικά του μέσα είναι ακόμα «άγουρα», «χοντροκομμένα», σαν ένα στοιχείο «αφεσης των αμαρτειών» της θεατρικής πράξης. Όπως ο Πουκ στο «Όνειρο...» βγαίνει στο τέλος και απαλύνει τους θεατες λεγοντάς τους «ηταν όλα θέατρο, παιχνίδι, ένα όνειρο θερινής νυκτός!

Παίζοντας λοιπόν, κάναμε μια διαδρομή γεμάτη εκπλήξεις και έτσι γραφτηκέ μια «πονεμένη» ιστορία πάνω σε λευκό χαρτί. Από το μηδέν. Και όλα πήγαν ανάποδα, όπως δεν τα είχαμε φανταστεί. Έτσι λοιπόν γεννήθηκε το έργο μας «The Theater Case», πραγματικά ως υπόθεση και πραγματικά από μια βαλίτσα.

Ο «Κώστας», ο «Μάριο», η «Αλεξάνδρα» και οι «άλλοι»...κρατούν από την ίδια βαλίτσα. Συναντιούνται όταν ο Μάριο απόφασίζει να γυρίσει τον κόσμο, αλλά τελικά ο κόσμος όλος βρίσκεται στα μάτια της Αλεξάνδρας που μένει στην Αθήνα κι έτσι το ταξίδι του σταματάει εκεί. Την Αλεξάνδρα δε, την συναντά εξαιτίας του συγκατοίκου της του Κώστα, ο οποίος περιμάζευει τον Μάριο στο σπίτι, όταν με την αφιξή του στην Αθήνα, του κλέβουν το πορτοφόλι. Έτσι τελικά, μένουν όλοι μαζί κάτω από την ίδια στέγη, γίνονται συγκάτοικοι και η ιστορία ξεκινά...





---------------------------------------

Based to a physical orientated work, influenced by the techniques of Clown, Slapstick and Physical Theatre (Philippe Gaullier, Complicite, Jacques Lecoq) and throughout various theatre improvisations, the company decided that the performance was going to be all run through by the most basic of the necessities of an actor: having fun on the stage, enjoying any single second, to love his mistakes and to make them his own in a creative way, through the game and the rules of it.

Additionally we kept the element of the game, not only in our subject, but also to the general style, the scenography and the costumes like an "ignorant" theatre company, that its way of making theatre is still "immature", "crude", like a hint of "forgiveness" of the theatre act. It's something like Puc in the "Midsummer Night..." that comes out at the end and calms down the audience saying that "everything was theatre, a game, a midsummer night dream!"

So did we and so a route full of surprises followed up, and so a story full of "suffering" was written on a blank, clear white paper. From zero point. And everything went “wrong”, like the way we'd never had imagined. And this way our play was born "The Theater Case", really as a case and really out of a real case.

So, "Costas", "Mario", "Alexandra" and the "others"... have a common origin, this very case. They all meet together when Mario decides to go around the whole world, but the whole world finally is found in the eyes of Alexandra, who lives in Athens and so his travelling stops there. Mario meets Alexandra due to her flatmate Costas, who brings him to their house, while in his arrival Mario gets robbed in a park. And so it happens for them three to stay under the same roof, to become flatmates and the story has began...

The Theater Case by βλακλιστ ( Athens,Greece) info

The Theater Case by βλακλιστ

Σκηνοθετική Επιμέλεια/Director:
Μαργαρίτα Αμαραντίδη/Margarita Amarantidi

Δραματουργική Επιμέλεια/Dramaturgy:
Federico Nieto - El' Gazi

Παίζουν οι ηθοποιοί/Actors:
Χριστίνα Δενδρινού/Christina Dendrinou
Σάββας Κοβλακάς/Savvas Kovlakas
Federico Nieto - El' Gazi

Σκηνικά/Set:
βλακlist

Kοστούμια/Costumes:
Μαργαρίτα Αμαραντίδη/Maragarita Amarantidi

Πρωτότυπη Μουσική & Εφφέ/Original Music & Effects:
Λαέρτης Μαλκότσης/Laertes Malkotsis

Παραγωγή & οργάνωση παραγωγής/
Production & Production Managment:
Μαργαρίτα Αμαραντίδη/Margarita Amarantidi
Federico Nieto - El' Gazi

Φωτογραφίες/Photos:
Tίνα Αλεξοπούλου/Tina Alexopoulou
Αννα Γουμμα/Anna Gouma
Πανος Γκολφης/Panos Golfis

βιντεο κάλυψη/video cover:
Seán James Sutton